صرفنظر از اینکه مادهای که به درون سیاهچاله سقوط میکند، گاز، غبار، سیاره، ستاره یا حتی یک مسافر فضایی باشد، سیاهچالهها به اندازه کافی قدرتمند هستند تا هرچیزی را به دام بیندازند. تأثیر دقیق سیاهچاله بر هر کدام از مواد، به جرم سیاهچاله وابسته است که بر اساس بزرگی یا کوچکی سیاهچاله تغییر میکند. با اینکه گرانش سیاهچاله به خودی خود عجیب نیست با نزدیکشدن اشیاء به آن همه چیز تغییر میکند. در اینجا نزدیک به این معنی است که نمیتوان در مدار پایداری از سیاهچاله باقی ماند.آنچه سیاهچالهها و نیروی گرانشیشان را از یکدیگر جدا میکند، چگالی است. با اینکه اجرامی به سنگینی برخی سیاهچالهها وجود دارند، چگالی آنها یکسان نیست. سیاهچالهها بسیار سنگین هستند، اما این جرم در محدودهای کوچک انباشته شده است و به چگالی بسیار بالایی میانجامد که به نیروی بیشینهی گرانشی سیاهچاله منجر میشود. وقتی جرمی بیش از حد به سیاهچاله نزدیک شود، نیروهای کشندی را تجربه میکند. اینجا روی زمین، اقیانوسها دارای کشندهای بالا و پائین هستند که بر اثر تأثیر گرانشی ماه بر زمین و آبهای آن به وجود میآید؛ بنابراین نیروهای کشندی به پیچش یک جرم به وسیلهی جرمی دیگر بر اثر اختلاف در کشش گرانشی روی سمت نزدیک و دور آن جرم گفته میشود. به دلیل چگالی بسیار بالای سیاهچاله، اجرام نزدیک به آن گرانش بسیار شدیدی را تجربه میکنند و از این روی نیروهای کشندی میتوانند به متلاشی شدن جسم بینجامند.
